Szkoła dla animatorów

Ruszyła druga edycja Szkoły dla animatorów. Pierwsze zajęcia odbyły się 20.09.2003, kolejne będą: 27.09, 11.10 oraz 25.10. Następne terminy to 8.11 oraz 22.11 (prawdopodobnie będzie to ostatnie spotkanie, podczas którego połączymy treść 6 i 7 z poprzedniego cyklu).

Pierwsza edycja szkoły dla animatorów trwała od października 2002 do stycznia 2003, przy parafii św. Bartłomieja w Gliwicach. Druga odbywa się od września do grudnia 2003, przy parafii Wniebowzięcia NMP w Bytomiu, ul. Ks. Koziołka 3
Uwaga. Mając w świadomości, że adres tej strony nie jest łatwy do zapamiętania postarałem się o nową domenę: www.wspolnota.net. Nowe materiały dla animatorów (nie związane ze szkołą) i inne pomoce dla wspólnot są zamieszczane właśnie tam (mniej więcej od marca br.).

Maciej Górnicki

I. Założenia

1. Szkoła dla animatorów przeznaczona jest dla wszystkich chętnych. Nie jest wymagane wcześniejsze doświadczenie w pracy animatora, ani żadna szczególna podbudowa teoretyczna. Wymagane są natomiast następujące przymioty osoby chcącej uczestniczyć w Szkole:

• Podstawowa formacja chrześcijańska. Znajomość treści kerygmatu (czyli przekazu o zbawieniu w Jezusie Chrystusie) i osobista relacja do Jezusa, wyrażająca się w uznaniu Go za swojego Pana i Zbawiciela oraz gotowości do słuchania Go jako swojego Nauczyciela i kroczenia za nim na co dzień
• Otwartość na dialog. Chodzi tu o umiejętność słuchania i dzielenia się z innymi własnym doświadczeniem i wiedzą w taki sposób, żeby nie deprecjonować drugich, ale ich ubogacać.
• Powołanie od Boga, wyrażające się w pragnieniu służenia innym jako animator lub towarzysz duchowy. Prowadzący Szkołę nie są w stanie zweryfikować tego głosu powołania - które często ma dopiero postać zalążkową, jest tylko cichym głosem. Konieczna jest jednak świadomość, że bycia animatorem nie można się „nauczyć”, jeśli brakuje fundamentalnego powołania.

2. Szkoła dla animatorów ma charakter niezwiązany z konkretnym ruchem, wspólnotą, grupą. Prowadzący ją mają doświadczenia z Ruchu Światło-Życie, Ruchu Odnowy w Duchu Świętym, Szkół Ewangelizacji, jak również innych wspólnot i ruchów, podstawowym założeniem jest jednak nienarzucanie żadnej konkretnej metody pracy ani duchowości, która byłaby specyficzna dla jakiejś wąskiej duchowości i nie dała się zastosować w różnych kontekstach formacji chrześcijańskiej. Z tego względu zaproszenie do udziału w szkole kierowane jest szeroko; uczestnicy powinni jednak mieć świadomość, że nie wszystkie doświadczenia prowadzących dadzą się bezpośrednio przełożyć na sytuację ich własnej wspólnoty. Między innymi dlatego liczymy bardzo na współpracę wszystkich: chodzi o to, żeby nasze spotkania nie miały tylko charakteru jednokierunkowego, tj. nie były wyłącznie przekazem od jednej czy kilku osób prowadzących do ogółu biernych słuchaczy, ale by w dużym stopniu uwzględniały możliwość dialogu, dzielenia się i interakcji.

Spotkania odbywają się obecnie przy parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Bytomiu, poprzednio przy św. Bartłomieja w Gliwicach, w salce.

3. Szkoła ma mieć charakter otwarty. Służyć ma nabyciu pewnych umiejętności i weryfikacji własnego doświadczenia w pracy animatora, nie zapewnia jednak żadnego formalnego „dyplomu” czy też innej formy uznania udziału w zajęciach. Aby jednak otwartość nie przerodziła się w chaos, wprowadzamy następujące zasady udziału w szkole:

1. Każda osoba pojawiająca się po raz pierwszy będzie musiała się przedstawić (ustnie) i powinna podać dane kontaktowe swoje oraz wspólnoty, do której należy (pisemnie)
2. Osoby uczestniczące systematycznie w zajęciach będą miały pierwszeństwo przy pracy praktycznej w małych grupach
3. Prowadzący zastrzegają sobie prawo wykluczenia danej osoby z możliwości udziału w zajęciach szkoły, jeśli jej obecność w dużym stopniu utrudniałaby prowadzenie tych zajęć (chodzi o osoby ewidentnie nie posiadające predyspozycji do prowadzenia innych lub konfliktowe) lub gdyby osoba ta wykazywała zasadnicze braki w formacji chrześcijańskiej (chodzi o relację do Boga, nie wiedzę teologiczną)

II. Cel

Celem szkoły jest przygotowanie chrześcijan do prowadzenia pracy w małych grupach, zarówno o charakterze ewangelizacyjnym, jak i formacyjnym. Po zakończeniu szkoły jej uczestnik powinien:

• Być przygotowany do prowadzenia podstawowych spotkań ewangelizacyjnych w dowolnej chwili i grupie.
• Umieć twórczo korzystać z różnych materiałów pomocnych przy prowadzeniu spotkań: Pisma Świętego, konspektów, dokumentów Kościoła i innych pomocy duszpasterskich lub teologicznych.
• Mieć świadomość zasadniczych celów i kroków w formacji chrześcijańskiej
• Mieć świadomość charyzmatu i specyfiki własnej grupy na tle innych ruchów i grup w Kościele
• Umieć radzić sobie w sytuacjach nietypowych, ze szczególnym uwzględnieniem tzw. „trudnych pytań” i „trudnych osób”

Przewidziana jest możliwość kontynuacji szkoły na poziomie bardziej zaawansowanym.

III. Plan pracy (pojedyncze spotkanie)

Spotkania według założenia odbywać się mają w soboty w cyklu dwutygodniowym. Pojedyncze spotkanie powinno trwać ok. 2 godzin, z możliwością niewielkiego przedłużenia w przypadku trwającej dłużej pracy w grupach. Zasadniczo każde spotkanie będzie składać się z 3 części:

1. Konferencja tematyczna. Poświęcona ona będzie istotnym elementom chrześcijańskiego przesłania i formacji. (ok. 40 minut)
2. Ćwiczenia praktyczne — praca w grupach. (ok. 10 min przygotowania + 30 min. pracy)
3. Podsumowanie pracy w grupach i konferencja metodyczna (ok. 10 + 30 min.)

IV. Tematyka spotkań

Tematyka spotkań na początku szkoły określona została jedynie ogólnie. W trakcie trwania pierwszej edycji szkoły nabraliśmy pewnego doświadczenia, które zostanie wykorzystane w drugiej edycji. Poniżej znajduje się wykaz tematów, które przewidywaliśmy jako program szkoły; pogrubione są te, które udało się rzeczywiście szerzej omówić. Oczywiście do tego rodzaju pracy należy podchodzić bardzo plastycznie, tj. brać pod uwagę stan wiedzy, doświadczenia i potrzeby uczestników. Z tego względu druga edycja może pod pewnymi względami różnić się od pierwszej.

• Pojęcie kerygmatu, podstawowe prawdy kerygmatu. Cztery prawa duchowego życia.
• Ewangelizacja, formacja chrześcijańska i apostolstwo: różnice i wzajemne zależności. Koncepcja „nowej ewangelizacji” w dokumentach Kościoła.
• Etapy formacji i życia duchowego. Kroki do dojrzałości chrześcijańskiej. Pojęcia „katolik” — „chrześcijanin” — „uczeń Chrystusa”. Uczniostwo w szkole Chrystusa.
• Apologetyka a formacja chrześcijańska.
• Trzy drogi prezentacji prawd chrześcijańskich: kerygmatyczna (teologiczna), antropologiczna i integralna
• Formacja do dojrzałości osobistej i eklezjalnej (kościelnej)
• Cztery wymiary człowieka: intelektualny, psychologiczno-emocjonalny, społeczny i teologalny (duchowy). Dojrzałość ludzka a dojrzałość chrześcijańska.
• Dary duchowe: w jaki sposób uczyć o nich i jak pomagać w ich przyjęciu i rozwoju
• Duchowość i miejsce w Kościele osób świeckich. Ewangelizacja środowiskowa. Spotkania w grupach rodzin.
• Szkoła modlitwy. Animator jako prowadzący modlitwę i uczący modlitwy.
• Świadomość charyzmatu własnego ruchu, wspólnoty i grupy
• Rola ruchów w parafii
• Własny rozwój animatora. Problem wypalenia